Ayuddya
မေပးရက္ မသံုးရက္သူသည္ ဥစၥာၿဖင့္ အဘယ္အက်ိဳးရွိမည္နည္း။ တရားအက်င့္မက်င့္သူသည္ က်မ္းဂန္ဗဟုသုတၿဖင့္ အဘယ္အက်ိဳးရွိမည္နည္း။
Wednesday, April 7, 2010
Thursday, April 1, 2010
ၾကိုမသိမွု ဤငါးခု
ဇီဝိတံ ဗ်ာဓိ ကာေလာစ၊ ေဒဟနိေကၡ ပနံဂတိ။
ပေဥၥေတ ဇီဝေလာကသၼိ ံ၊ အနိမိတၱာနနာယေရ။
သာဓေဝါ၊ နွစ္လံုးေပ်ာ့ေၿပာင္းသူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔။ ဇီဝိတဥၥ၊ ဘယ္အသက္ ဘယ္အရြယ္မွာ ေသရမယ္ဆိုတဲ့ အသက္ကိုလည္းေကာင္း။ အနိမိတၱာ၊ ပိုင္းၿခားသတ္မွန္ခ်က္မရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္။ နနာယေရ၊ မသိအပ္ မသိနိုင္မသိၾကရပါေပကုန္တကား...
ကို္ယ္ေနရမဲ့ အသက္တန္းကို ဘယ္အသက္ ဘယ္အရြယ္မွာ ေသရမယ္ဆိုတာ မသိနိုင္ၾကဘူး။ ဘုရားရွင္ကိုေတာ္ၿမတ္ ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ကာလမွာ လူ႔သက္တန္းဟာ (၁၀၀) တမ္းရယ္လို႔ ဒီလိုကမၻာကသတ္မွတ္ထားၾကတယ္။ ဒီကေန႔ (၁၀၀)ေရာက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ သိပ္ရွားၿပီးေတာ့ (၁၀၀) ေအာက္မွာပဲ မ်ားေသာအားၿဖင့္ ေသၾကရတယ္။
ထားပါေတာ့ (၁၀၀) တန္းလို႔ ပိုပိုေလးပဲ တြက္ထားလိုက္ပါေတာ့။ ဒါမွေနသာထိုင္သာရွိမွာ (၇၅) နွစ္ေသလိမ့္မယ္ဆိုတာ သိေနရင္ေတာ့ ေသဖို႔နီးလာၿပီ ကပ္လာၿပီဆိုတာနဲ႔ပဲ စိတ္ကမေအးေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ပိုပိုသာသာတြက္ထား (၁၀၀)တမ္း ဘာၿဖစ္လဲ ဟုတ္လား
ေလာကမွာ အမ်ားသေဘာၿဖစ္တတ္တာေလးကို ေၾသာ္ ဒီလိုေတာ့ၿဖစ္တာပဲဆိုၿပီး သေဘာတူထားလိုက္ရတဲ့ သေဘာေပါ့။ ဘယ္သူကမွ ေဟ့မင္းတို႔အသက္(၁၀၀) ေနၾကေဟ့လို႔ သတ္မွတ္ေပးတာရွိလား မရွိဘူး ေနာ္ ဒါၿဖင့္ အသက္တမ္းကို ၾကိဳတြက္လို႔မရဘူးေပါ့။
ေနာက္တခုက ဘာလဲဆိုေတာ့..
သာဓေဝါ၊ နွစ္လံုးေပ်ာ့ေပ်ာင္း သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတို႔။ ဗ်ာဓိ၊ ဘယ္ေရာဂါနဲ႔ ေသရမယ္ဆိုတဲ့ ေသရမဲ့ေရာဂါကိုလည္းေကာင္း။ အနိမိတၱာ၊ ပိုင္းၿခားသတ္မွတ္ မရွိအပ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္။ နနာယေရ၊ မသိအပ္ မသိနုိင္ မသိၾကရပါေပကုန္တကား....
ဘယ္အနာ ဘယ္ေရာဂါနဲ႔ ေသရမယ္ဆိုတာကိုလည္း မသိနိုင္ၾကဘူးတဲ့။
ဟာတို႔ကေတာ့ အသက္(၉၀) ေက်ာ္ေအာင္ေနဦးမယ္။ ေဟ့-တို႔ကေတာ့ (၁၀၀)ေက်ာ္ေအာင္ေနဦးမယ္။ အသက္တမ္း သတ္မွတ္ထားတာ မရွိပါဘူး။ ၾကိုတင္မသိနို္င္ဘူးေပါ့။ သသက္တမ္းကိုမသိသလိုပဲ ေသရမယ့္ ေရာဂါကိုလည္း မသိၾကပါဘူး။
က်ုဳပ္တို႔ကေတာ့ဗ်ာ ကင္ဆာေရာဂါၾကီးနဲ႔ေတာ့ မေသခ်င္ပါဘူး။ ဘယ္ေရာဂါနဲ႔ ေသရေအာင္ဆုိၿပီး ဘယ္ေနရာသြားၿပီးစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားလို႔ ရသလဲေမးရင္ မရပါဘူး။ အဲဒီလိုမ်ား သေဘာတူညီခ်က္ကေလး လုတ္ထားလို႔ ရသလား။ မရဘူးေနာ္။
ဒါေၾကာင့္ ဗ်ာဓိ အနာေရာဂါၾကိုတြက္လို႔ မရဘူးလို႔ ေၿပာတာေပါ့။
ေနာက္တစ္ခုက ဘာလဲဆိုေတာ့-
သာဓေဝါ၊ နွစ္လံုးေပ်ာ့ေပ်ာင္း သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို။ ကာေလာစ၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေသရမယ္ဆိုတဲ့ ေသရမယ့္အခ်ိန္ကိုလည္းေကာင္း။ အနိမိတၱာ၊ ပိုင္းၿခားသတ္မွတ္ မရိွအပ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္။ နနာယေရ၊ မသိအပ္ မသိနိုင္ မသိၾကရပါေပကုန္တကား...
ေသရမယ့္ အခ်ိန္ကိုလည္း ၾကိုတြက္လို႔ မရဘူးတဲ့။ ညပိုင္းေသရင္ မေကာင္းဘူး မနက္ခင္းေသရင္ေကာင္းမလား။ ေဆာင္းရာသီေသရင္ ေအးလြန္းလို႔ ေႏြေခါင္ေခါင္ေသရင္္ ေကာင္းမလား ေႏြေခါင္ေခါင္ေသရင္ ပူလြန္းလို႔ မိုးတြင္းေသရင္ ေကာင္းမလား။
ရသိီေရာ ဥတုေရာ အခ်ိန္ေတြေရာ ၾကိုၾကိုတင္တင္ တြက္တြက္ခ်က္ခ်က္သတ္မွတ္လို႔ ရနိုင္သလား။ မရနို္င္ပါဘူး။ ဒါလည္းၾကိုမသိမွု တစ္ခုပါပဲ။ သံုးခုရွိၿပီေနာ္။
ေနာက္တစ္ခုက ဘာလဲဆိုေတာ့
သာဓေဝါ၊ နွစ္လံုးေပ်ာ့ေပ်ာင္း သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတို႔။ ေဒဟနိေကၡပနံ၊ မိမိ၏ ရုတ္အေလာင္းၿမွုုုတ္နွံရမယ့္ သုႆာန္ကိုလည္းေကာင္း။ အနိမတၱာ။ ပိုင္းၿခားသတ္မွတ္ မရွိအပ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္။ နနာယေရ၊ မသိအပ္ မသိနိုင္ မသိၾကရပါေပကုန္တကား....
နံပါတ္(၄) ကေတာ့
ကိုယ့္အေလာင္းၿမွုတ္နံရာ သုႆာန္သခ်ိဳင္းကိုလည္းပဲ ပိုင္းၿခားသတ္မွတ္ မသိအပ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဘယ္နတ္ၿဗဟၼာ ဘယ္သတၱဝါကမွ မစိၾကဘူးတဲ့။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ဆိုတဲ့စကားကို ခႇြ်င္းခ်က္ထုပ္လုိက္ၾကရေအာင္။ ေသာတာပန္ေလာက္မွ အနည္းဆံုးမၿဖစ္ေသးတဲ့ သာမန္ပုထုဇဥ္ေတြကိုေၿပာတာပါ။ ေသာတာပန္ၿဖစ္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေသၿခာၿပီေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ေသာတာပန္ဟာ စ်န္ေတြ အဘိဥာဥ္ေတြရထားတဲ့ ေသာတာပန္ဆိုရင္ ဒီေသာတာပန္ဟာ ၿဗဟၼာ။ အဲဒီလို အရိယာၿဖစ္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ပိုေသၿခာတာေပါ့။ မသိဘူးေၿပာတာက ပုထုဇဥ္ သာမညကိုေၿပာတာပါ။
ကိုင္း-ထားပါေတာ့ နံပါတ္(၄) ကေတာ့ ကိုယ့္အေလာင္းခႏၵာ စြန္႔ပစ္ရမယ့္ေနရာ သို႔မဟုတ္ သခ်ၤဳိင္းကိုလည္း မသိၾကရဘူး။
ေနာက္တစ္ခုက ဘာလဲဆိုေတာ့
သာဓေဝါ၊ နွစ္လံုးေပ်ာ့ေပ်ာင္း သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္္းတို႔။ ဂတိစ၊ ေသၿပီးသည့္ေနာက္ ေရာက္ရမယ့္ ေနာက္ဘဝ ဂတိ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္းေကာင္း။ အနိမိတၱာ၊ ပိုင္းၿခားသတ္မွတ္ မရွိအပ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္။ နနာယေရ၊ မသိအပ္ မသိနိုင္ မသိၾကရပါေပကုန္တကား...
သတၱဝါမွန္သမ်ွ ေသၿပီးသည့္ေနာက္ သြားရမယ့္ ေရာက္ရမယ့္ ဂတိကိုလည္း ၾကိုတင္ၿပီးေတာ့ မသိနိုင္ဘူးတဲ့။ က်မ္းဂန္မ်ားမွာ ဆိုပါတယ္။
၁။ ေဒဝဂတိ၊ နတ္ၿပည္နဲ႔ ၿဗဟၼာ့ၿပည္သို႔ သြားရာလမ္းေၾကာင္းအတက္ခရီး။
၂။ မနုႆဂတိ၊ လူ႔ၿပည္သို႔ ၿပန္လာရာ အေၿဖာင့္ခရီး။
၃။ နိရယဂတိ။ ငရဲမွာက်ရၿခင္း အစံုခရီး။
၄။ ေပတဂတိ၊ ၿပိတၱာၿဖစ္ရၿခင္း အစံုခရီး။
၅။ တိရိစၦာနဂတိ၊ တိရိစၦာန္ၿဖစ္ရၿခင္း အစံုခရီး၊ လို႔ သြားရာဂတိ(၅)မ်ိဳး။
ဒါေၾကာင့္ မိမိတို႔သြားရမယ့္ ဂတိကိုလည္း ဘယ္သူမွ ၾကိုတင္ၿပီးေတာ့ မသိနုိင္ဘူးေပါ့။
ဧေတပဥၥ၊ ဤငါးပါးတုိ႔သည္။ အနိမိတၱာ၊ ပိုင္းၿခားသတ္မွန္ မရွိအပ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္။ နနာယေရ-နနာယႏၱိ၊ ဘယ္သူကမသိနိုင္ၾကဘူးရယ္လို႔။ ဒိေနဒိေန၊ ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း။ အနုႆရိတဗံ၊ ဆငိၿခင္သံုးသပ္၍ ေနအပ္ပါေပ..သတည္း။
ဘယ္သက္ရြယ္မွာ ဘယ္ေရာဂါနဲ႔ ဘယ္ခါကာလ ဘယ္ေဒသရွိ ဘယ္ဂတိ၌ ေသရမည့္တာ တို႔သူငါ မွန္စြာမသိပါတကား။ မနာခ်င္လို ငါကဆိုလည္း ဆိုတိုင္းမရ နာၾကရ အနတၱ ခႏၱာကိုယ္။
မအို
မေသ
သေၿပကန္
ပေဥၥေတ ဇီဝေလာကသၼိ ံ၊ အနိမိတၱာနနာယေရ။
သာဓေဝါ၊ နွစ္လံုးေပ်ာ့ေၿပာင္းသူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔။ ဇီဝိတဥၥ၊ ဘယ္အသက္ ဘယ္အရြယ္မွာ ေသရမယ္ဆိုတဲ့ အသက္ကိုလည္းေကာင္း။ အနိမိတၱာ၊ ပိုင္းၿခားသတ္မွန္ခ်က္မရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္။ နနာယေရ၊ မသိအပ္ မသိနိုင္မသိၾကရပါေပကုန္တကား...
ကို္ယ္ေနရမဲ့ အသက္တန္းကို ဘယ္အသက္ ဘယ္အရြယ္မွာ ေသရမယ္ဆိုတာ မသိနိုင္ၾကဘူး။ ဘုရားရွင္ကိုေတာ္ၿမတ္ ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ကာလမွာ လူ႔သက္တန္းဟာ (၁၀၀) တမ္းရယ္လို႔ ဒီလိုကမၻာကသတ္မွတ္ထားၾကတယ္။ ဒီကေန႔ (၁၀၀)ေရာက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ သိပ္ရွားၿပီးေတာ့ (၁၀၀) ေအာက္မွာပဲ မ်ားေသာအားၿဖင့္ ေသၾကရတယ္။
ထားပါေတာ့ (၁၀၀) တန္းလို႔ ပိုပိုေလးပဲ တြက္ထားလိုက္ပါေတာ့။ ဒါမွေနသာထိုင္သာရွိမွာ (၇၅) နွစ္ေသလိမ့္မယ္ဆိုတာ သိေနရင္ေတာ့ ေသဖို႔နီးလာၿပီ ကပ္လာၿပီဆိုတာနဲ႔ပဲ စိတ္ကမေအးေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ပိုပိုသာသာတြက္ထား (၁၀၀)တမ္း ဘာၿဖစ္လဲ ဟုတ္လား
ေလာကမွာ အမ်ားသေဘာၿဖစ္တတ္တာေလးကို ေၾသာ္ ဒီလိုေတာ့ၿဖစ္တာပဲဆိုၿပီး သေဘာတူထားလိုက္ရတဲ့ သေဘာေပါ့။ ဘယ္သူကမွ ေဟ့မင္းတို႔အသက္(၁၀၀) ေနၾကေဟ့လို႔ သတ္မွတ္ေပးတာရွိလား မရွိဘူး ေနာ္ ဒါၿဖင့္ အသက္တမ္းကို ၾကိဳတြက္လို႔မရဘူးေပါ့။
ေနာက္တခုက ဘာလဲဆိုေတာ့..
သာဓေဝါ၊ နွစ္လံုးေပ်ာ့ေပ်ာင္း သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတို႔။ ဗ်ာဓိ၊ ဘယ္ေရာဂါနဲ႔ ေသရမယ္ဆိုတဲ့ ေသရမဲ့ေရာဂါကိုလည္းေကာင္း။ အနိမိတၱာ၊ ပိုင္းၿခားသတ္မွတ္ မရွိအပ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္။ နနာယေရ၊ မသိအပ္ မသိနုိင္ မသိၾကရပါေပကုန္တကား....
ဘယ္အနာ ဘယ္ေရာဂါနဲ႔ ေသရမယ္ဆိုတာကိုလည္း မသိနိုင္ၾကဘူးတဲ့။
ဟာတို႔ကေတာ့ အသက္(၉၀) ေက်ာ္ေအာင္ေနဦးမယ္။ ေဟ့-တို႔ကေတာ့ (၁၀၀)ေက်ာ္ေအာင္ေနဦးမယ္။ အသက္တမ္း သတ္မွတ္ထားတာ မရွိပါဘူး။ ၾကိုတင္မသိနို္င္ဘူးေပါ့။ သသက္တမ္းကိုမသိသလိုပဲ ေသရမယ့္ ေရာဂါကိုလည္း မသိၾကပါဘူး။
က်ုဳပ္တို႔ကေတာ့ဗ်ာ ကင္ဆာေရာဂါၾကီးနဲ႔ေတာ့ မေသခ်င္ပါဘူး။ ဘယ္ေရာဂါနဲ႔ ေသရေအာင္ဆုိၿပီး ဘယ္ေနရာသြားၿပီးစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားလို႔ ရသလဲေမးရင္ မရပါဘူး။ အဲဒီလိုမ်ား သေဘာတူညီခ်က္ကေလး လုတ္ထားလို႔ ရသလား။ မရဘူးေနာ္။
ဒါေၾကာင့္ ဗ်ာဓိ အနာေရာဂါၾကိုတြက္လို႔ မရဘူးလို႔ ေၿပာတာေပါ့။
ေနာက္တစ္ခုက ဘာလဲဆိုေတာ့-
သာဓေဝါ၊ နွစ္လံုးေပ်ာ့ေပ်ာင္း သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို။ ကာေလာစ၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေသရမယ္ဆိုတဲ့ ေသရမယ့္အခ်ိန္ကိုလည္းေကာင္း။ အနိမိတၱာ၊ ပိုင္းၿခားသတ္မွတ္ မရိွအပ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္။ နနာယေရ၊ မသိအပ္ မသိနိုင္ မသိၾကရပါေပကုန္တကား...
ေသရမယ့္ အခ်ိန္ကိုလည္း ၾကိုတြက္လို႔ မရဘူးတဲ့။ ညပိုင္းေသရင္ မေကာင္းဘူး မနက္ခင္းေသရင္ေကာင္းမလား။ ေဆာင္းရာသီေသရင္ ေအးလြန္းလို႔ ေႏြေခါင္ေခါင္ေသရင္္ ေကာင္းမလား ေႏြေခါင္ေခါင္ေသရင္ ပူလြန္းလို႔ မိုးတြင္းေသရင္ ေကာင္းမလား။
ရသိီေရာ ဥတုေရာ အခ်ိန္ေတြေရာ ၾကိုၾကိုတင္တင္ တြက္တြက္ခ်က္ခ်က္သတ္မွတ္လို႔ ရနိုင္သလား။ မရနို္င္ပါဘူး။ ဒါလည္းၾကိုမသိမွု တစ္ခုပါပဲ။ သံုးခုရွိၿပီေနာ္။
ေနာက္တစ္ခုက ဘာလဲဆိုေတာ့
သာဓေဝါ၊ နွစ္လံုးေပ်ာ့ေပ်ာင္း သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတို႔။ ေဒဟနိေကၡပနံ၊ မိမိ၏ ရုတ္အေလာင္းၿမွုုုတ္နွံရမယ့္ သုႆာန္ကိုလည္းေကာင္း။ အနိမတၱာ။ ပိုင္းၿခားသတ္မွတ္ မရွိအပ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္။ နနာယေရ၊ မသိအပ္ မသိနိုင္ မသိၾကရပါေပကုန္တကား....
နံပါတ္(၄) ကေတာ့
ကိုယ့္အေလာင္းၿမွုတ္နံရာ သုႆာန္သခ်ိဳင္းကိုလည္းပဲ ပိုင္းၿခားသတ္မွတ္ မသိအပ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဘယ္နတ္ၿဗဟၼာ ဘယ္သတၱဝါကမွ မစိၾကဘူးတဲ့။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ဆိုတဲ့စကားကို ခႇြ်င္းခ်က္ထုပ္လုိက္ၾကရေအာင္။ ေသာတာပန္ေလာက္မွ အနည္းဆံုးမၿဖစ္ေသးတဲ့ သာမန္ပုထုဇဥ္ေတြကိုေၿပာတာပါ။ ေသာတာပန္ၿဖစ္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေသၿခာၿပီေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ေသာတာပန္ဟာ စ်န္ေတြ အဘိဥာဥ္ေတြရထားတဲ့ ေသာတာပန္ဆိုရင္ ဒီေသာတာပန္ဟာ ၿဗဟၼာ။ အဲဒီလို အရိယာၿဖစ္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ပိုေသၿခာတာေပါ့။ မသိဘူးေၿပာတာက ပုထုဇဥ္ သာမညကိုေၿပာတာပါ။
ကိုင္း-ထားပါေတာ့ နံပါတ္(၄) ကေတာ့ ကိုယ့္အေလာင္းခႏၵာ စြန္႔ပစ္ရမယ့္ေနရာ သို႔မဟုတ္ သခ်ၤဳိင္းကိုလည္း မသိၾကရဘူး။
ေနာက္တစ္ခုက ဘာလဲဆိုေတာ့
သာဓေဝါ၊ နွစ္လံုးေပ်ာ့ေပ်ာင္း သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္္းတို႔။ ဂတိစ၊ ေသၿပီးသည့္ေနာက္ ေရာက္ရမယ့္ ေနာက္ဘဝ ဂတိ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္းေကာင္း။ အနိမိတၱာ၊ ပိုင္းၿခားသတ္မွတ္ မရွိအပ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္။ နနာယေရ၊ မသိအပ္ မသိနိုင္ မသိၾကရပါေပကုန္တကား...
သတၱဝါမွန္သမ်ွ ေသၿပီးသည့္ေနာက္ သြားရမယ့္ ေရာက္ရမယ့္ ဂတိကိုလည္း ၾကိုတင္ၿပီးေတာ့ မသိနိုင္ဘူးတဲ့။ က်မ္းဂန္မ်ားမွာ ဆိုပါတယ္။
၁။ ေဒဝဂတိ၊ နတ္ၿပည္နဲ႔ ၿဗဟၼာ့ၿပည္သို႔ သြားရာလမ္းေၾကာင္းအတက္ခရီး။
၂။ မနုႆဂတိ၊ လူ႔ၿပည္သို႔ ၿပန္လာရာ အေၿဖာင့္ခရီး။
၃။ နိရယဂတိ။ ငရဲမွာက်ရၿခင္း အစံုခရီး။
၄။ ေပတဂတိ၊ ၿပိတၱာၿဖစ္ရၿခင္း အစံုခရီး။
၅။ တိရိစၦာနဂတိ၊ တိရိစၦာန္ၿဖစ္ရၿခင္း အစံုခရီး၊ လို႔ သြားရာဂတိ(၅)မ်ိဳး။
ဒါေၾကာင့္ မိမိတို႔သြားရမယ့္ ဂတိကိုလည္း ဘယ္သူမွ ၾကိုတင္ၿပီးေတာ့ မသိနုိင္ဘူးေပါ့။
ဧေတပဥၥ၊ ဤငါးပါးတုိ႔သည္။ အနိမိတၱာ၊ ပိုင္းၿခားသတ္မွန္ မရွိအပ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္။ နနာယေရ-နနာယႏၱိ၊ ဘယ္သူကမသိနိုင္ၾကဘူးရယ္လို႔။ ဒိေနဒိေန၊ ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း။ အနုႆရိတဗံ၊ ဆငိၿခင္သံုးသပ္၍ ေနအပ္ပါေပ..သတည္း။
ဘယ္သက္ရြယ္မွာ ဘယ္ေရာဂါနဲ႔ ဘယ္ခါကာလ ဘယ္ေဒသရွိ ဘယ္ဂတိ၌ ေသရမည့္တာ တို႔သူငါ မွန္စြာမသိပါတကား။ မနာခ်င္လို ငါကဆိုလည္း ဆိုတိုင္းမရ နာၾကရ အနတၱ ခႏၱာကိုယ္။
မအို
မေသ
သေၿပကန္
Subscribe to:
Posts (Atom)